Australië 2018

15 juli 2018 - Blauwestad, Nederland

Dag 25 en 26

In het vliegtuig naar huis.

Wat is ons opgevallen tijdens onze vakantie; 

De Australiërs zijn relaxte en behulpzame mensen,

Er is veel aandacht voor duurzaam en milieu vriendelijk leven,

Men houdt zich aan de snelheid en zijn niet gehaast in het verkeer,

Australië wel heel erg ver weg ligt. Reistijd van huis tot hotel is een kleine 30 uur is. Maar het zeker de moeite waard is om te doen.

Het water uit de kraan kun je gewoon drinken, tenminste als je chloorwater lekker vindt.

Je mag niet hurken op het toilet.

Er wel erg veel (luidruchtige) Chinezen zijn in Australië.

Er liggen erg veel dode kangoeroes langs de weg.

Er zijn prachtige lange verlaten stranden en het zeewater is erg schoon en warm. 

Bij weg werkzaamheden staat er altijd een mannetje of meestal vrouwtje met slow en stop borden om het verkeer te regelen. 

Het wc papier heel erg dun is en dit overall waar we geweest zijn zo is. 

Vrachtauto’s langer zijn dan in Nederland en ze rijden veel harder,

Vrachtauto’s bijna allemaal een neus hebben, wij associeren dit met oldtimers. 

Het eten en drinken erg duur is. 

Je geen bier en sigaretten kunt kopen in een supermarkt,

Er bovendien weinig gerookt wordt. 

Er weinig vuil op straat ligt ( op autobanden na langs de Highway ). 

De begraafplaatsen zijn open en super strak gemaaide velden er staan geen hekken of hagen omheen. En er bij elk graf wel een bosje bloemen staat en daardoor heel kleurrijk oogt.

Dag 24

De laatste dag is aangebroken. 

Deze dag begonnen met hardlopen. Hierna samen een ontbijtje gegeten. Vervolgens moesten we uitzoeken hoe we onze boarding passen geprint kregen.  Normaal kan je deze digitaal opslaan op de telefoon en zo op het vliegveld scannen. Maar bij online inchecken gaf de site aan aan dat digitale bestanden niet beschikbaar zijn voor deze vlucht.  Bij de receptie gevraagd naar een internet café bied de mevrouw aan ze voor ons te printen, super toch?  

Vervolgens naar de haven gelopen, we hadden gisteren namelijk een leuke excursie gezien op een tandradboot van 1,5 uur. We konden nog mee. 

Vanuit de haven voer de boot een rivier op die aan beide kanten omsloten wordt door mangrove bossen. Bij laag water vallen delen van deze rivier droog en is zo een geliefde plek voor krokodillen. Yep we hebben er één gezien en wat voor één. Deze krokodil is ca 4,5 meter lang en volgens de schipper 60 jaar oud.

We zagen ook nog een vis met pootjes (naam even vergeten) die door de modder ploeterde. 

En we hebben een zeldzame Marbled Frogmouth gezien. Deze vogel heeft een kop die lijkt op een kikker.

Na deze korte excursie nog een paar uur in de zon liggen bakken op het strand, wel een beetje rood geworden.

Dag 23

Great Barrier Reef.

Wat een avontuur. Eerst met een snelle catamaran 1,5 uur gevaren met een snelheid van 45 km/h. 

Ongeveer 60 km uit de kust begint er een wondere wereld midden in The Coral Sea. Wat het eerst opvalt is dat er ineens een branding verschijnt terwijl er geen land in zicht is. En de kleur van het water veranderd van vaag blauw naar een mooi diep blauw.

Bij aan boord komen krijgen we allemaal een soort zwempak ( lachen) uitgereikt, dit pak moet ons beschermen tegen kwallen ( geen kwal gezien ). Ook krijg je een duikbril met zo’n pijpje eraan en natuurlijk flippers.  

Nog wel even in tweestrijd gestaan of ik (Bert) zou gaan duiken i.p.v. snorkelen. Maar in verband met de verkoudheid maar niet gaan duiken. Maar ik raad je ook niet aan te gaan snorkelen als je verkouden bent, snot in je masker is niet zo fijn en over niezen zullen we het dan maar niet hebben.

Op het moment als je in het water ligt en je hoofd onder water doet waan je je plotseling in een andere wereld. Dit is echt met geen pen te beschrijven. Al die kleuren van de vissen en het koraal ongelofelijk. Dikke vissen, hele dikke vissen maar ook hele zwermen kleine visjes in de mooiste onvoorstelbare kleuren. 

Om een idee te krijgen moet je je een pas schoongemaakt aquarium voorstellen (zoals ze vaak bij een Chinees staan) in dan in het echt en daar zwem je dan tussen. We zijn naar 3 verschillende koraalriffen geweest waar we een dik uur konden snorkelen, het was geweldig!

En wat heb ik een spijt dat ik mijn GoPro ben vergeten. Gelukkig was er een fotograaf aan boord die hele mooi foto’s voor ons heeft gemaakt, staan helaas op een USB stick en een ipad kan geen USB stick lezen.

Als je dit op je Bucket list hebt staan, DOEN. Het was voor ons elke cent en alle inspanningen meer dan waard.

Bij terugkomst in hotel maakt de iPhone contact met WiFi en komen er mailtjes binnen van Cathay Pacific, vliegmaatschappij, dat we binnen 48 hr van vetrek zitten en we online kunnen in checken. Aan alle mooie dingen komt een einde ( maar waarom zo snel?).

Dag 22

Aangekomen op onze laatste overnachting adres, The Meridian in Port Douglas. Dit is ongeveer een uurtje rijden vanaf het vliegveld bij Cairns waar we zaterdag weer aan de terugreis gaan beginnen, naar huis, is ook toch wel weer leuk.

Onderweg hierna toe zijn we een keer niet via de A1, Bruce Highway gegaan maar een stukje het binnenland in. Al met al een uurtje langer rijden maar zeker de moeite waard.  Glooiend landschap met suikerriet, mango en bananenbomen en heel veel termietenheuvels. Deze zijn ongeveer een meter hoog en zien eruit als miniolifantjes. Je ziet hier ook dat de mensen op de ruimte wonen en niet zoals in Nederland dicht op elkaar. Hoewel de woningen daarentegen er zeer eenvoudig uitzien (voorzover je dat kan zien vanaf de weg). 

Onderweg nog een paar watervallen bekeken. Wel weer een hele klim om er te komen, maar dat is goed voor de calorieën. 

Onderweg koffie gedronken in een soort museum van een melkfabriek, lekker stukje taart erbij.

P.s we zij toch nog niet helemaal genezen van de verkoudheid. Beatrix weer last van haar keel in Bert van zijn oren.  Misschien moeten we wel blijven😇😇😇😇😇

Zin in morgen; een boot / snorkel excursie naar de Great Barrier Reef. 

Dag 21

06:00 hr tututut, o ja de wekker. Bert wil hardlopen. Lekker een kilometertje of 10 langs het strand hollen. Heerlijk zo vroeg actief te zijn. Omdat het strand niet helemaal 10 km lang was ook nog een stukje sightseeing  gedaan. Je komt dan op de vreemdste plekken. Deze keer bij een mangrove bos met waarschuwing borden voor krokodillen. Vroeg mij af hoe snel krokodillen kunnen lopen, Omdat ik dat niet wist maar gauw terug gerend. Bij het weer naar de strand rennen door stukje bos gestruikeld over een boomstronk en een beste schaafwond opgelopen. 

Hierna een eenvoudige maar lekker ontbijtje gehad. Geen gebakken ei deze keer, helemaal geen ei want we hadden een continental ontbijt. Wil je een gebakken ei dan moet je die apart bestellen voor maar 12 aus dollar. Duhhu niet gedaan dus. 

Vervolgens een heerlijke relaxed trail wandeling gemaakt van 15 km met veel hoogte meters. Helaas geen loopvogel gezien en gelukkig geen krokodillen.

We hebben onze calorieën wel weer verbruikt vandaag. Bij terugkomst in hotel nog even lekker van de zon kunnen genieten. 

Vervolgens naar een hamburger tent gelopen en een lekkere hamburger met Franse frietjes ( shoestring chips noemen de Aussie’s ze) naar binnen gewerkt, hadden we wel verdient vonden we zelf.

Dag 20

Na afscheid te hebben genomen van onze vakantiehuis op Magnetic Island gaan we met de bus naar de  ferry. We hadden geluk en konden gelijk aan boord. 

Onderweg naar ons volgende onderkomen een broodje gegeten bij een Subway in een stadje Ingham. Wij Nederlanders kunnen nog wat leren van die Aussie’s, wat is het hier ruim opgezet. Een complete vierbaansweg door de stad met ruime parkeer vakken en gratis parkeren. Op de snelweg, waar het heel rustig is mag je maar 60 km door de stad.  Wat ook overal gratis is is het gebruik van een toilet.

We zijn langs bananenplantages gekomen. Onderweg staan er steeds borden met waarschuwingen om de bananen bomen niet ziek te maken, het zijn een soort quarantaine gebieden. Je mag dan ook geen etenswaren (lees bananenschillen) langs de weg gooien.  

 Wat wel raar is dat de bananen  in plastic zakken groeien, tenminste van de weg afgezien lijkt dit zo. 

Aangekomen in Mission Beach, Castaways Resort & Spa. Ondertussen staat de kilometerteller hiermee op een totaal afgelegde afstand van ruim 3000 km. Castaways & Spa is een onderkomen die direct aan de zee ligt.

Het hele gebied hier is een nationale park, dit ter bescherming van de Cassowaries, een soort struisvogel die alleen hier voorkomt. Nu maar hopen dat we er één te zien krijgen. Ook wonen er hier krokodillen in de riviertjes. 

Internet is hier ook niet al te best.

Dag 19

En weer een topdag vandaag.

Vanmorgen wakker geworden met het geluid van allerlei vogels en natuurlijk de Laughing Kookaburra, geweldig.

En wIj hebben onze eerste Koala beer gespot en onze eerste Koala beer met jonkie gespot, tijdens een hele mooie trail wandeling.

Omdat het heel mooi weer is zijn we na de trail wandeling even lekker gaan niksen op het strand.

Winter in Australië, 28 graden en een verlaten strand, gekke Aussies. 

Terwijl wij op het strand lopen zien we een aantal keren achter elkaar een walvis omhoog springen, hoe gaaf is dat. Helaas geen foto’s, geen fototoestel mee en voor telefoon te ver weg.

Bij ons huisje een heel klein vogeltje gespot die een nestje heeft in een boom naast onze veranda. Vogeltje lijkt wel op een kolibrie maar dat weten we niet zeker. 

Verkoudheid gaat alweer de goede kant op.

O ja het is alweer onze laatste zondag in Australië. Niet te geloven dat het zo snel gaat. 

Dag18

Na vroeg te zijn opgestaan zijn we weer met de ferry overgestoken naar Airlie Beach en vandaar weer een stukje noordwaarts gereden. Tot nu toe steeds dezelfde weg vervolgen de A1, ook wel de Pacific Highway of de Bruce Highway genoemd.  

We zijn tot aan Townsville gereden en toen weer de ferry op naar Magnetic Island. De naam van dit eiland is te danken aan captain Cook, die dacht dat er magnetische stralingen waren op de eiland. Bij latere test bleek dit niet zo te zijn maar de naam is gebleven.

Wij hebben hier een complete en mooie vakantiewoning tot onze beschikking van twee verdiepingen, erg luxe hoor. En inclusief wasmachine en droger dus we kunnen de was doen.

Groot nadeel is weer dat we geen WiFi hebben en dus ook geen foto’s deze keer.

O ja, Bert is nu snip verkouden en Beatrix weer helemaal gezond. Papieren zakdoekjes zijn hier blijkbaar niet gewoon. Je koopt ze per pakje en niet zoals bij ons in een verpakking van 10 stuks en 1 zo’n pakje kost 2.95 dollar (€ 1,92)!

Dag 17

Vandaag een bezoek gebracht aan Whitehaven Beach. Whitehaven Beach maakt onderdeel uit van de Whitsunday islands ( ja zonder e) en is ontdekt door James Cook. 

Hier ligt het witste zand van de wereld. Dit zand bestaat voor 96% uit silicium. Het is zo fijn van structuur dat je het niet van je lichaam af kan vegen. Je hebt hiervoor echt water nodig. Dit zand mag je ook niet meenemen omdat de hele eilanden groep onderdeel uitmaakt van de Great Barrier Reef en beschermd gebied is. Alleen de NASA heeft 4 ton van dit zand gebruikt om de lenzen te maken voor de eerste ruimte telescoop. Nog een interessante ding is dat het in de heetste zon dit zand niet heter wordt dan een graadje of 22.

We waren met een groep van 16 personen en je gelooft het of niet maar er waren Nederlanders, Duitsers, Engelse, Amerikanen en Brazilianen.

Deze dag bestond uit de volgende onderdelen, bootje varen, wandelen, pootje baden, BBQ op het strand en vooral genieten.

Detail, op deze eilanden komen nagenoeg geen palmbomen voor maar wel heel veel spinnen.

Van boven af gezien zie je bijna alle kleuren, van wit naar groen naar blauw enz en dit veranderd continu met opkomend en afgaande water.

Deze eilanden hebben heel zwaar te verduren gehad tijdens Debbie, een orkaan van categorie 5. Je kan dit zien aan de vele dode witte bomen doordat er zoutwater overheen is gespoeld.

Dag 16

Vandaag was net als gisteren een reisdag. Een dikke 400 km gereden. Onderweg veel en vooral grote velden met suikerriet gezien. Voor het vervoer van de oogst is een complete infrastructuur van rails inclusief treintjes met wagonnetjes aangelegd, we hebben heel wat spoorwegovergangen gezien vandaag. Er wordt hier wel heel veel aan de weg gewerkt. Dit is natuurlijk altijd goed maar iedere keer maar 40 km/h te mogen rijden kost wel heel veel tijd vooral als je een dikke 400 km te gaan hebt.  Maar uiteindelijk toch op tijd aangekomen in Airlie Beach waar we op een ferry zijn gestapt en naar Hamilton Island zijn gevaren. Het is hier een drukte van belang, heel veel vakantiegangers, niet echt ons ding. En ze rijden hier bijna allemaal op elektrische golfkarretjes. Wij niet hoor, wij doen alles lopend😇.

Dag 15

Na de prachtige dag van gisteren op Fraser Island was het vandaag alweer tijd om afscheid te nemen en vroeg aan boord van de ferry te stappen. Vandaag was weer een reisdag, we hebben dan ook een dikke 425 kilometer afgelegd. We vertrokken in de regen maar al snel kwam de zon weer tevoorschijn. Tijdens onze reis van zuid naar noord zijn we de Tropic of Capricorn (Steenbokskeerkring) overgestoken en daarmee zijn we nu officieel in het subtropische gedeelte van Australië aangekomen. Was ook te zien aan de buitentemperatuur, vertrokken bij een graad of 17 en aangekomen bij een temperatuur van 27 graden.

We verblijven vannacht in een ‘Cabin’ op een soort camping. Bij inchecken kregen we gelijk onze ontbijt mee in een mandje.  Lachen.  

Bij deze camping is een grot die we bezichtigd hebben. Er is zelfs een kathedraal in de grot waar regelmatig trouwerijen zijn. 

P.s. Omdat we regelmatig geen goede internet hebben en mobiele data wel heel erg duur is komen de foto’s niet altijd goed door.  Ook vandaag zitten we ver van de bewoonde wereld, zelfs geen ontvangst om te kunnen bellen. Daarom dit verslagje een dag later en geen foto’s helaas.

Dag 14

De wekker liep vroeg af vanochtend. Om 07:30 hr moesten we ons al melden voor een 4 wheeldrive tour door het regenwoud.  Met een man of 30 in een 4wd bus crossen door het bos.  De chauffeur wilde niet eerder vertrekken voordat iedereen zijn seatbelt vast gedaan had. Hij kwam dat persoonlijk controleren. Dat de seatbelt vast moest bleek al snel. De zandpad was behoorlijk hobbelig en de chauffeur dacht hij meedeed aan Parijs-Dakar.

We zijn onder anderen bij Lake McKenzie, het grootste zoetwatermeer op het eiland aan het pootje baden geweest. Hierna zijn we naar de andere kant van het eiland gereden en geluncht bij Eurong Beach Resort. Vervolgens zij we de 75 Mile Beach opgereden. Op dit stuk strand rijden niet alleen 4wd maar stijgen en landen ook vliegtuigen.

Terwijl wij over het strand racen ( dik 80 km/h) maakt de chauffeur bijna een paniek stop en draait scherp naar links. Hij heeft een Dingo gespot die bij een auto staat waar een klein kind naast zit. De chauffeur springt uit de auto en spreekt de ouders aan. Je moet weten dat Dingoes het voornamelijk op kleine kinderen voorzien hebben, makkelijke prooi voor die beesten. Tevens meld hij dit via zijn portofoon en niet veel later komt er een Ranger aan gereden.

Dat een Dingo een schijtbeest is bewijst de foto.

Ook nog even bij Pinacles Coloured Sands bekeken. Dit is een berg zachte gesteente die gemakkelijk oplost in water en gebruikt werdt door de Aboriginals als kleurstof.

Zoals we al schreven wordt het strand ook gebruikt als vliegveld en wat is er nu mooier dan een rondvlucht over het eiland te maken. Dit hebben we dan ook nog maar even gedaan. Tijdens deze rondvlucht ook nog even een viertal walvissen gespot. Foto is door schittering van het water niet helemaal mooi geworden.

Dag 13

Hay Guys

Ondanks een wat tegenstribbelende gps apparaat toch aangekomen op ons huidige onderkomen, met dank aan een I-phone en Navmii. 

Ons huidige onderkomen ligt op de grootste zandeiland ter wereld, Fraser Island. Fraser Island is een subtropische eiland met daarop een heuse regenwoud. Verder heeft het eiland 40 zoet water meren.

Ondanks de prachtige stranden mag je hier niet in zee zwemmen ivm de zeer sterke stroming en de aanwezigheid van haaien.

Er zijn geen verharde wegen, de auto hebben dan ook achtergelaten op het vaste land. Onze bagage is netjes afgeleverd op onze kamer. 

Er zijn op dit eiland heel veel dingoes, wilde honden. Overal staan waarschuwingsborden en het hele resort is beveiligd middels een ca 2 mtr hoge hek van gaas met schrikdraad.

De omgeving, geluiden en bouw van het resort doen ons sterk denken aan Sri Lanka, ook het is hier wederom prachtig.

Dag 12

Hay Guys,

Vandaag met een ferry, een soort hop on hop of boot, in ca 45minuten naar Hasting Street gevaren. Een mooie en vooral drukke winkelstraat. Onderweg op de ferry een aantal pelikanen op foto kunnen zetten.  

Vanaf Hasting Street lopend naar Noosa Heads national park gelopen waar de grootste kolonie Koala beren schijnt te leven. Schijnt, want wij hebben ze niet gezien. We hebben nog pijn in onze nek van het naar omhoog kijken. Ze hadden ons vertelt dat ze altijd boven in de  eucalyptus bomen zitten. Vandaag dus niet ( of zouden ze u net op de grond hebben gezeten?). 

Op de terug weg langs een baai gelopen en daar twee dolfijnen gespot.

Omdat we iets te vroeg terug waren voor de ferry in een bar iets te drinken gekocht. Voor Beatrix een heerlijke wijn en voor Bert (jawel) een Heineken bier. Hiermee vergeleken is het Australische bier echt niet lekker. 

Met de ondergaande zon over het water weer terug in de haven van Noosaville een hapje gegeten onder het genot van live muziek. Aussies zijn maar vreemde mensen hoor, ze gaan helemaal uit hun dak van een oude vent die jaren 70 liedjes staat te zingen. 

Wat nog meer vreemd aan ze is dat ze op de weg allemaal netjes de snelheid aanhouden en op het water vol gas scheuren. 

Dag 11

Hay Guys,

Vanmorgen zijn we weer uit de bergen gekomen(920 m hoogte) over een smal weggetje met vele haarspeldbochten, Bert was in z,n sas ik wat minder. Wij zijn door Brisbane gereden maar niet gestopt, we zijn niet echt “stedentrippers”. 

Onderweg hebben we wel een ommetje gemaakt naar de Glass House Mountains. Dit zijn een zestal bergen/bulten die zomaar uit het land omhoog steken. Volgens de verhalen zijn dit overblijfselen van een vulkaan

We zijn nu aangekomen in The Sunshine state Queensland, op een resort genaamd Noosa Lakes Resort in Noosaville. Hier staan geschakelde vakantie woningen die ook permanent bewoond worden. Er is op dit moment nog 1 beschikbaar. Dus als je interesse hebt.

Onze vakantie woning bestaat uit een woonkamer met compleet ingerichte open keuken, aparte slaapkamer, douche en wc. Stofzuiger en strijkijzer ontbreken niet. We hebben zelfs een privé parkeerplaats.  Uitzicht ( door de bomen heen ) op het water. 

Het is dus al een stuk warmer geworden, 24 Gr en volop zon. 

Dag 10

Hay Guys,

Gisteravond een prachtige zonsondergang gezien.

Vanmorgen voor dag en dauw opgestaan en meegedaan aan een ‘Early Morning Bird Walk’. Zes uur eruit en warme kleding aan. O nee die hebben we niet mee. Dan maar 2 t-shirts aan en een legging van Beatrix aan onder mijn afrits broek.  Werkt echt goed hoor.  Onder begeleiding van een Aussie de bossen in. Al gauw blijkt dat hij vaste punten heeft waar hij de vogels voedsel geeft. Het duurde dan ook niet heel lang of er komen diverse vogels aanvliegen. Ze zijn dit zelfs zo gewend dat ze gewoon het voedsel uit je hand eten. 

We zagen ook nog kan een paar kangoeroes. Volgens de Aussie zijn er 47 verschillende soorten kangoeroes. Maar voor ons is het alleen maar belangrijk dat als ze op een kangoeroe lijken het een kangoeroe is. Makkelijk te onthouden dus.

Beatrix ligt dan nog lekker te slapen!

Na het ontbijt, waarbij ons brood wordt geroosterd door de oude eigenaar, gaan we samen op pad. We gaan een O’Reilly’s Rainforest Trail doen, klasse 4 dus moeilijk. En dat was de trail ook, veel hoogte meters en paar keer een riviertje oversteken, veel spekgladde boomwortels enz.  Beatrix liep voorop. Plotseling een kreet van haar. Staat ze bijna op een slang. Ik kon nog net een foto van zijn kop maken en toen was de slang alweer weg. Gelukkig is ze niet gebeten.  

4 uur en ruim 11 km later zijn we weer terug. Bij aankomst in het gebouw blijkt dat het de gewoonte is om je in te schrijven in een boek met vertrek tijd en wat je gaat doen. Het is niet alleen een gewoonte maar ook voor je veiligheid, wisten wij veel. 

Na een kopje thee te hebben gedronken moesten we ook nog wel even naar de ‘ Wishing Tree’. Dit parcours was zeker klasse 4, maar gelukkig heel kort. De ‘ Wishing Tree’ is een heel oude boom waar je doorheen kan lopen. In die boom stond een Didgeridoo, een Aboriginal bamboe fluit. Natuurlijk even een deuntje op gespeeld. Daarna geen vogels of kangoeroes meer gezien.

Dat was onze dag op naar de volgende beleving.

Dag 9

Alweer een dag voorbij. De tijd gaat wel snel als het leuk gaat.

Intussen aangekomen in O’Reilly’s rainforest. Één van de grootste regenwouden in Australië. Ons verblijf ligt op ca 920 meter hoogte met een prachtige uitzicht over een vallei. Om hier te komen moesten we via een haarspeldbochten weg rijden die zijn beste tijd heeft gehad, zeg maar gerust zeer slecht is. Ze raden dan ook aan deze weg absoluut niet na zonsondergang te gaan rijden. 

De naam regenwoud zegt het al, regen. En dat deed het ook toen we aankwamen.  Gelukkig klaarde het snel op en konden we met droog weer een boomtoppen wandeling maken. Best wel een beetje eng hoor. De looppad hangt aan staalkabels tussen palen hoog boven de grond en beweegt behoorlijk als je loopt. Gelukkig was het niet al te druk en hadden we zo de beweging zelf een beetje in de hand. Een paar mooie foto’s gemaakt van vogels en bomen. 

Kangoeroe spotten is hier een makkie, ze lopen gewoon voor ons appartement te grazen.  Wel leuk om te zien

Dag 8

Vandaag een relax dag.  

De dag begon met stromende regen. Tegen een uur of 10 klaarde het weer wat op. Als we even op het balkon zitten koffie te drinken komt er een vogeltje polshoogte nemen. 

Hierna zijn we Byron Bay gaan verkennen. Er zijn hier veel winkeltjes met kunst en yoga studio’s. Ook bijzondere winkels, zo zijn we onder anderen in een winkel geweest waar ze alleen natuurlijke gedroogde producten verkopen, zoals bv gedroogde bananen en ananas. En dat alles wordt onverpakt verkocht. 

Ons middageten, een vers belegde boterham, eten we op aan het strand. 

Terwijl wij dit doen komt er ineens een muisje uit een holletje tussen de stenen. Net lang genoeg om een foto te maken. Als dank maar een stukje brood bij ingang van zijn holletje gelegd.  

Als afsluiter een lange strandwandeling gemaakt

Dag 7

Hey Guys. 

We zijn nu 7 dagen onderweg en hebben ruim 1000 km afgelegd in de auto.  De wegen zijn hier wisselend van kwaliteit, over het algemeen best veel hobbels in de weg. De bekeuringen zullen hier wel hoog zijn want bijna niemand rijdt te hard. Je mag in Australië op de highway maar 110 km en ook werkelijk niemand die je voorbij komt als je 113 km gaat rijden. Al veel flitspalen, trajectcontroles en agenten met lasersguns gezien. Het blijft wel wennen hoor links rijden en vooral rechts in de auto achter het stuur te zitten, vooral de ruitenwisser wordt nogal eens aangezet als je de richting aan wilt geven. 

We zij vandaag aangekomen in Byron Bay een echte surfers oord. Je komt hier nog veel overgebleven hippies tegen.  

Het weer laat ons wel een beetje in de steek. Het is wel stralend weer maar dan van de regen. 

Er zijn hier heel veel kleine papagaaien of parkieten. Tegen over ons appartement staan bomen waar volgens ons alle papagaaien van Australië samen komen als het donker wordt, en een lawaai dat ze maken!

Dag 6

Vandaag de dag begonnen met een stukje hardlopen. Extra vroeg opgestaan, loopkleding en hop naar buiten. En hop gelijk weer naar binnen. Even vergeten dat het hier winter is, het vroor namelijk een graadje of 2. Gelukkig een dun fietsjasje mee, maar geen lange hardloopbroek, dan maar met blote benen. Kom ik een chinees (zijn er ook niet weinig van hier) stel tegen dik ingepakt, muts op handschoenen enz. Op moment dat ze mij zien met blote benen begint de vrouw in het chinees te brabbelen en grijp naar haar benen, de kerel pakt zijn mobiel en begint mij te fotografen, ik zal nu wel een bekende Aussie zijn in China😳🤣🤣🤣.

Tijdens het hardlopen ook nog een kangeroe gezien. Een joekel van een beest, maar schrok van mij ( blote benen angst) en hopt weg. Kon niet zo snel mijn telefoon pakken, dus geen foto helaas.

Voor de rest van de dag was het eigenlijk alleen maar auto rijden. We moesten een dikke 400 km overbruggen. Aangezien het hier winter periode is is het al om een uurtje of half zes donker, wel een beetje korte dagen zo. Maar de dag maakt veel goed, strak blauw hemel en 17 - 20 graden . En we gaan steeds verder naar het noorden en dus richting de evenaar 😳.

Beatrix is een beetje verkouden, erg jammer. 

Dag 5

Vandaag een stukje noordwaarts gereden naar Hunter Valley waar we overnachten in Hunter Valley Resort. Via een hele mooie (motor) route gereden. Bocht na bocht.  Onderweg een vijftal dode Kangaroos gezien langs de weg, wel een beetje sneu. Maar ook levende Kangaroos gespot en op de foto gekregen. Nu zijn we echt in Australië. De omgeving hier is adembenemend mooi. Het weer is hier als een prachtige windstille herfstdag in Nederland. Vanmorgen in Lerua was het 2 graden boven nul. Hier in Hunter Valley is het ruim 18 graden met een stralend blauwe lucht.

Vanmorgen bij het ontbijt zat er een hele vreemde vogel op een lantaarnpaal. Blijkt een    Kookaburra te zijn. Ook wel lachvogel genoemd om zijn geluid wat hij maakt. 

Dag 4

Vanmorgen uitgecheckt en lopend naar de autoverhuurbedrijf, met de koffers achter ons aan door Sydney lopen. Bij de autoverhuurbedrijf op de vraag welke auto we wilden geantwoord; doet u maar een autootje. Gelukkig ging dat goed en hebben we een mooie auto mee gekregen. Wel even wennen hoor, stuur rechts en een automaat. Dit laatste is erg gemakkelijk.

Ons eerste autoreis ging naar de Blue Mountains, die helemaal geen mountains zijn maar ingesleten hoogvlakte ( beetje vergelijkbaar met Grand Canyon in de USA)

Indrukwekkend dat dan weer wel! Mooie foto’s gemaakt van de drie gezusters. Met de gondel een ravijn overgestoken, met een treintje (52 Gr heling) naar beneden poosje rond gelopen en met een kabelbaan weer naar boven.

Nee, wij hebben nog steeds geen kangoeroe gezien, wel heel veel papagaaien in het stadje Leura waar we overnachten.

Dag 3

Deze tweede dag in Sydney zijn we naar de Bondi beach geweest. Bondi beach is één  van de bekendste stranden ter wereld ( nooit van gehoord). Om er te komen zijn we met de bus gegaan met onze citytour ticket van gisteren. Deze was 24 uur geldig en kon dus nog net. De terugreis zou een probleem worden omdat dan de 24 ruim voorbij zou zijn. Maar als we 2 uur later op dezelfde plek zouden staan nam de chauffeur ons weer mee, wel aardig toch van die man? 

Ondanks dat het mooi weer was zijn we niet aan het zonnen geweest. Temperatuur net niet hoog genoeg en het strand was gesloten ivm dangerous conditions. Maar dat was ook niet onze bedoeling, we waren gekomen voor een wandeling wat we ook gedaan hebben.

Omdat het wandelen zo lekker ging en we de chauffeur niet in de problemen wilden helpen zijn we lopend terug gegaan naar ons hotel, zodat we in totaal 18 km hebben afgelegd.  

Dag 2

De eerste dag in Sydney. Gelijk maar de stad verkend. Eerst een stukje gelopen daarna in de bus en vervolgens weer een stuk gelopen. The Opera House bekeken, aan de buitenkant tenminste. Daarna een stuk met een rondvaartboot waarna we weer  een stuk met de bus hebben gedaan. Al met al hebben we een dikke marathon afgelegd. 

Sydney is een mooie stad waar veel oude gebouwen staan maar ook hele moderne torenflats. Ook wordt er veel gebouwd, te zien aan alle kranen die je links en rechts voorbij komt. We zijn er net achter gekomen dat het eten hier wel heel erg duur is. Nog steeds honger maar de portemonnee wel leeg. 

In tegenstelling met onze trip naar Amerika jaren geleden nu wel een brandweer auto op de foto gekregen en deze keer niet geschrokken 😇

Dag 1

De heenreis zit er op. Vetrokken op dinsdag om 13:10 hr en op woensdag 20 juni kom je dan aan om 20:00 uur ( tijd verschil is + 8 uur). Tussenstop in HongKong ( wel veel chinezen daar ) Nu eerst lekker slapen  in hotel Cambridge. 

Dag 0

koffers zijn gepakt. Wachten op de oppas voor de poezen en dan begint het avontuur. 

Om 17:30 hr vertrokken richting Amsterdam naar hotel Schiphol van Van der Valk

Voorbereiding in volle gang. Huis schoonmaken, tuin onkruidvrij maken, gras maaien enz. Wat neem je mee voor 4 weken vakantie , vast weer veel te veel. Alle papieren in orde?  Paspoort, visum, internatinonale rijbewijs, vouchers enz.

Foto’s

13 Reacties

  1. Anneke noordman:
    17 juni 2018
    Heel veel plezier de komende weken.
  2. Margreeth:
    21 juni 2018
    Hoi vakantiegangers 😃😃 nou dan maar even zingen en met de pet rond gaan misschien komt er wel wat in kunnen jullie even weer vooruit 🙋🙋
  3. B&B op reis:
    21 juni 2018
    Ja en dan opgepakt worden zeker.
    Trouwens er zijn hier best wel veel zwervers.
  4. BJ Brik:
    21 juni 2018
    Heel veel plezier douwn under
  5. Margreeth:
    22 juni 2018
    Nou dat was dus weer een hele tippel jullie liever als ik 😄😄ik ga liever fietsen 😃😃
  6. Frans en Hennie:
    22 juni 2018
    Leuk om jullie op de wijze te ‘volgen’.
  7. Luitina:
    23 juni 2018
    Heel veel plezier met zijn tweeën. Mooie foto's tot nu toe.
  8. Margreeth:
    29 juni 2018
    Wat actief op de vroege ochtend 👍👍
  9. Sjakelien:
    30 juni 2018
    Wat leuk!!! Heel veel plezier nog in Australië
    Leuk om jullie verhalen te volgen.
    Geniet nog van jullie reis😉
    Groetjes Sjakelien 👋🏼👋🏼👋🏼
  10. Anje Westerink:
    3 juli 2018
    Hoi Bert en Beatrix, met plezier jullie dagverslagen gelezen en de mooie foto's bekeken. Hele belevenis en ook herkenning in de plaatsen e.d. van B&M hun verhalen. Nog veel plezier gewenst in de resterende dagen.
  11. Margreeth:
    3 juli 2018
    Dag vakantiegangers wat een mooie en leuke dagverslagen 😃😃maar een aantal van jullie foto's zijn wel een beetje zwart hoor of heb je die genomen toen het nacht was 😉😉
  12. Margreeth:
    8 juli 2018
    Och nee toch alweer de laatste week 😞😞dan nu nog maar even genieten 🌞🌞 groetjes van Auke en Margreeth 🙋🙋
  13. Margreeth:
    12 juli 2018
    Nou die mooie foto's houden we dan nog te goed 😃😃